شما هم وقتی کیک گوشت می‌بینین دست‌وپاتون شُل می‌شه؟ اصولا هر کسی با یه چیزی شل می‌شه، مثلا خانما با جواهر، پسرا با ماشین، باباها با دکمه خاموش کولر، ترامپ با مشاورش، پراید با تصادف، من با غذا! 😀
شل شدن پدیده‌ی همگانی‌ایه، یه خاصیتی هم که داره اینه که پذیرش سختی رو راحت‌تر می‌کنه، مثلا درخواست مهریه به دستت برسه کراوات‌تو باید شل کنی؛ بخوای جنس گرون بخری سر کیسه رو باید شل کنی؛ غذا زیاد بخوری کمربندو باید شل کنی؛ مریض بشی بری تزریقات باید شل کنی. ولی جالب اینجاست از دیدگاه اجتماعی و شهروندی هرچی شل‌تر می‌کنی، شرایط سفت‌تر می‌شه. 😅
شما با چی شل می‌کنین؟
ویدیوی تهیه کیک گوشت رو از پیج مزه ببینین و قبلش حتما به کیک زبرا هم نگاهی بندازین.
“اگه واقعا می‌خوای با کسی دوست بشی، به خونه‌ش برو و باهاش غذا بخور. کسی که غذاشو بهت بده، قلب‌شو بهت می‌ده.”
غذا چیه؟ لذت چشیدن؟ رفع گرسنگی؟ من فکر می‌کنم مفهوم غذا خیلی بیشتر از این‌هاست. وقتی بخشی از غذاتو به کودک فقیر می‌دی، غذا یعنی فداکاری؛ وقتی آخر روز، خسته به خونه‌ت برمی‌گردی و به همسرت تو درست کردن شام کمک می‌کنی، غذا یعنی عشق؛ و البته گاهی هم ظرف‌ها رو می‌شوری که در این‌صورت، غذا یعنی مسئولیت!
غذا اون چیزیه که ما رو به هم پیوند می‌ده، تو هم اگه دوست داری عضو یک گروه باشی که توش حالت خوب باشه، به بقیه عشق بورزی، خودت انسان بهتری بشی و از زندگی لذت ببری یه سر به استودیوی مزه‌اویو بزن. آدرس وب‌سایت و آیدی شبکه‌های اجتماعی همین نزدیکه، ما این‌جا منتظرت هستیم 🙂
توسط 
