ساعتها به قارچ شکم پر خیره شدم. فکرم انگشتشو از روی زنگ جمجمهم برنمیداشت، میدید بهش محل نمیدم صداشو بلند میکرد:
مگه قرار نبود اینا قارچ شکم پر باشن؟ پس چرا کلههاشون پر شده؟
بهش گفتم تو چی میفهمی از غذا! رومو کردم اونور که با شکمم چشتوچش شدم و دیدم گوشه لبش نیشخند داره، گفت: تو چرا با مغز بحث میکنی، واسه کسی که صبح کتاب رو نون میماله و شب ادامهشو توی کاسه سرت تیلیت میکنه هرچی از مزه قارچ شکم پر بگی آخر فقط به این فکر میکنه که چرا سینوس کلاهکش با کسینوس تنهش جور درنمیاد.
برق کلهمو قطع کردم و با آرامش قارچ شکم پر خوردم. ولی مغزم هنوز به دیوار مشت میکوبه: از فالوورا بپرس.
بنظر شما هم این نامگذاری اشتباهه؟ خیلی جاها اسمشو دیدم.
اگه از این قارچ شکم پر خوشتون اومد حتما به سیبزمینی شکمپر هم سری بزنین، جذابتر از این دوتا بادمجون شکمپره که هر دوتا رو میزنه کنار. ولی اگه خیلی حال و هوای سبزیجات ندارین میتونین به ماهی شکمپر و مرغ شکمپر نگاهی بندازین.
ویدیوی تهیه قارچ شکم پر رو از پیج مزه هم میتونین مشاهده کنین. یادتون نره برای دریافت رایگان ویدیوهای آموزشی بیشتر در زمینه آشپزی حتما پیج رو فالو کنین و برای حمایت از ما، مزه رو به دوستاتون هم معرفی کنین. مرسی از حمایتتون.
سزار چاوز میگه: “اگه واقعا میخوای با کسی دوست بشی، به خونهش برو و باهاش غذا بخور. کسی که غذاشو بهت بده، قلبشو بهت میده.”
غذا چیه؟ لذت چشیدن؟ رفع گرسنگی؟ من فکر میکنم مفهوم غذا خیلی بیشتر از اینهاست. وقتی بخشی از غذاتو به کودک فقیر میدی، غذا یعنی فداکاری؛ وقتی آخر روز، خسته به خونهت برمیگردی و به همسرت تو درست کردن شام کمک میکنی، غذا یعنی عشق؛ و البته گاهی هم ظرفها رو میشوری که در اینصورت، غذا یعنی مسئولیت!
غذا اون چیزیه که ما رو به هم پیوند میده، پس اگه دوست داری عضو یک گروه باشی که توش حالت خوب باشه، به بقیه عشق بورزی، خودت انسان بهتری بشی و از زندگی لذت ببری یه سر به استودیوی مزهاویو بزن. آدرس وبسایت و آیدی شبکههای اجتماعی همین نزدیکه، ما اینجا منتظرت هستیم 🙂