یه سوال: شما به این توپک نودل سوخاری نگاه می‌کنین یاد چی میفتین؟ 😀 من که هرچی نگاش می‌کنم نمی‌تونم خوب هضمش کنم، آخه توپکای قبلیمون اینقدر رگه‌رگه نبودن. یادمه اولین باری که توپک سیب‌زمینی رو درست کردیم چه لذتی داشت! روش کریسپی و ترد بود با رشته‌های نازک، داخلش گرم و پنیری کشدار! اینقدر این سبک بهمون چسبید که ریزوتوی ایتالیایی رو هم به روش توپک درست کریم. البته ریزوتو در اصل به شکل توپک نیست، مثل پلوی خودمونه، یه روشی از پخت برنجه، ولی به سبک توپک خیلی جذاب شده بود.
ولی اگه گفتین کدوم توپکه که در دنیا شهرت داره و اتفاقا خاستگاهش همین اطراف خودمونه؟ همون که همه عاشقش هستن با سس انبه می‌خورن و لذت دنیا رو می‌برن، فلافل! فلافل رو هم حتما ببینین وگرنه عمرتون برفنا. توپک نودل سوخاری هم به نوبه خودش تکه، امیدوارم ازش لذت ببرین.
ویدیوی توپک نودل سوخاری رو از پیج مزه هم می‌تونین ببینین. یادتون نره برای دریافت ویدیوی آموزشی آشپزی رایگان حتما پیج رو دنبال کنین و برای حمایت از مزه، مارو به دوستاتون معرفی کنین. کافیه از هر غذایی که خوشتون اومد با دوستانتون به اشتراک بذارینش و مثل همیشه مرسی از حمایت گرمتون.
سزار چاوز می‌گه: “اگه واقعا می‌خوای با کسی دوست بشی، به خونه‌ش برو و باهاش غذا بخور. کسی که غذاشو بهت بده، قلب‌شو بهت می‌ده.”
غذا چیه؟ لذت چشیدن؟ رفع گرسنگی؟ من فکر می‌کنم مفهوم غذا خیلی بیشتر از این‌هاست. وقتی بخشی از غذاتو به کودک فقیر می‌دی، غذا یعنی فداکاری؛ وقتی آخر روز، خسته به خونه‌ت برمی‌گردی و به همسرت تو درست کردن شام کمک می‌کنی، غذا یعنی عشق؛ و البته گاهی هم ظرف‌ها رو می‌شوری که در این‌صورت، غذا یعنی مسئولیت!
غذا اون چیزیه که ما رو به هم پیوند می‌ده، پس اگه دوست داری عضو یک گروه باشی که توش حالت خوب باشه، به بقیه عشق بورزی، خودت انسان بهتری بشی و از زندگی لذت ببری یه سر به استودیوی مزه‌اویو بزن. آدرس وب‌سایت و آیدی شبکه‌های اجتماعی همین نزدیکه، ما این‌جا منتظرت هستیم 🙂
توسط 
